Powrót do spisu obiektów Rzeszów - Fara p.w. Św. Wojciecha i Stanisława
Kościół Farny p.w. św. Wojciecha i Stanisława Biskupów należał do
najstarszych i najważniejszych świątyń w Rzeszowie i okolicy. W początkowym
okresie swej bytności obiekt ten posadowiony na obecnym miejscu, jako
kościół p.w. św. Feliksa i Adaukta, który został zbudowany w latach
1354 - 1363. . Świątynia ta uległa zniszczeniu podczas przetaczających się
częstych wojen na tych terenach lub została przebudowana jeszcze przed 1390 r.
gdyż od tego roku, wg podań i niekompletnych zapisów w aktach grodzkich i
ziemskich, istniał już nowy, ceglano-kamienny z przyporami i jednonawowy
kościół p.w. św. Wojciecha i św. Stanisława. W latach późniejszych to jest.
Po pożarze jaki był w 1621 r., i za nowego właściciela dóbr rzeszowskich
Mikołaja Spytka Ligęzy - wybudowano nawę główną w obecnym kształcie.
Następnie w 1754 r. poszerzono świątynię przez dobudowanie obu naw bocznych,
co nadało kościołowi obecny wygląd. W tych czasach dobrami rzeszowskimi
władali Lubomirscy. Budowla ta przetrwała do dnia dzisiejszego w postaci
trójwymiarowej bryły, łącząc razem styl gotycki (prezbiterium) i styl
barokowy (nawy kościoła). Ołtarz główny usytuowano na całej szerokości
prezbiterium z obrazem Pana Jezusa Ukrzyżowanego, a powyżej z obrazami
patronów kościoła. Ołtarz ten w 1932 r. został odnowiony a następnie
uroczyście konsekrowany przez bpa Franciszka Bardę, Biskupa Przemyskiego.
Od strony południowej, obok kościoła została w początkach XVII w.,
wybudowana wieża - dzwonnica, ceglano - wapienna, o prostej bryle,
podstawie kwadratowej i wysokości 30,5 m.
Wnętrze kościoła jest różnorodne, pochodzące przeważnie z XVIII w.
Ołtarz główny z 1730 r. architektoniczny, jednokondygnacyjny na wysokim
cokole z kolumnami i bogatym zwięczeniem. W części środkowej ołtarza
znajduje się ołtarz olejny "Ukrzyżowanie Chrystusa" nieznanego malarza
z końca XVIII lub pocz. XIX w. W części górnej są obrazy św. Stanisława
i św. Wojciecha z tego samego okresu. Ambona rokokowa, bogato rzeźbiona
pochodzi z poł. XVIII w., a belka tęczowa, drewniana, z krucyfiksem
rzeźbiona w stylu regencji z około 1730 r. Ołtarze boczne drewniane,
bogato rzeźbione i złocone z obrazami olejnymi, przeważnie barokowe
lub późnobarokowe z I poł. XVIII wieku.
Jak dojechać: ul. Pl. Farny 5, róg ulic Kościuszki i 3 Maja
